تغذیه انحصاری با شیر مادر به معنی تغذیه شیرخوار فقط با شیر مادر بدون مصرف هر نوع ماده غذایی دیگر، حتی آب می باشد. این روش برای ۶ ماه اول زندگی توصیه می شود.
- تغذیه انحصاری با شیر مادر، امکان ابتلا به عفونت های حاد تنفسی را 5 برابر و امکان مرگ ناشی از این بیماری ها را تا ۴ برابر کاهش می دهد.
- احتمال مرگ و میر ناشی از عفونت های گوارشی و بیماری های اسهالی در بین شیرخوارانی که فقط از شیر مادر تغذیه می کنند تا 25 برابر کمتر از شیرخوارانی است که از شیر خشک تغذیه می کنند.
- شیرخوارانی که از شیر مادر تغذیه می کنند معمولا از مناسب ترین وضعیت رشد و تکامل برخوردار هستند.
- شیرخوارانی که از شیر مادر تغذیه می کنند بسیار کمتر از شیرخواران شیر خشک خوار دچار چاقی مرضی می شوند.
- تغذیه با شیر مادر، احتمال ابتلا به بیماری بدخیم لنفوم (نوعی سرطان خون) را تا 6 برابر کاهش می دهد.
- در کودکانی که شیر مادر می خورند، احتمال ابتلا به بیماری در دو ماه اول عمر 16 بار کمتر از کسانی است که شیر خشک می خورند، همچنین حدت بینایی در آنها بیشتر است و احتمال ابتلأ آنها در آینده به آب مروارید کمتر است.
بیماری های زیر در کودکانی که با شیر مادر تغذیه می شوند، کمتر مشاهده می شود:
- کم کاری مادرزادی تیروئید به سبب وجود هورمون تیروئید در شیر مادر
- عفونت حاد و مزمن گوش
- کم آبی شدید و بدحال شدن در بیماری های عفونی و تب دار
- عفونت رده های مغز
- عفونت منتشر نوزادان
- سل
- عفونت ادراری
- سرطان خون
- پوسیدگی دندان ها
- بیماری های مزمن تنفسی و گوارشی
- کاهش شدید رشد
- اختلالات خواب
- عفونت های بیمارستانی
- فقر آهن
- افزایش چربی خون
- زخم معده
- یبوست و دل درد
- رفلاکس معده به مری
- برفک دهان
- سوء تغذیه
- شب کوری
- مشکلات رفتاری
در کودکانی که با شیر مادر تغذیه می شوند، موارد زیر بهتر یا بیشتر مشاهده می شوند:
- رشد و تکامل بهتر
- وجود عوامل دفاعی در روده، ریه، بزاق و اشک
- وزن گیری بهتر و قد بلندتر در کودکانی که بیش از 12 ماه شیر خورده باشند.
- محافظت از معده به دلیل وجود ویتامین E در شیر مادر
- تکامل فک و صورت
- هضم بهتر غذا
- تحمل بهتر غذای کمکی
شیرخوار باید هر زمان که میل دارد، در طول شب یا روز از سینه مارد تغذیه شود. تغذیه نامحدود و بر حسب تقاضای شیرخوار باعث وزن گیری بهتر و کاهش احتمال ابتلا به زردی طی روزهای اول پس از تولد می شود.
علائم اولیه گرسنگی:
- شیرخوار سر خود را به طرف صدای مادر چرخانیده و دهانش را باز می کند
- لباس یا ملافه را می خورد و زبانش را تکان می دهد
- دست هایش را به صورت حرکات نامنظم تکان می دهد
- مچ دست هایش را به طرف دهان می برد
- شروع به نق زدن می کند.
- علائم دیررس گرسنگی:
- شیرخوار ابرو و پیشانی اش را در هم می کشد
- دهانش را کاملا باز کرده و سرش را با عصبانیت به این طرف و آن طرف می برد
- بازوهایش را خم کرده و پاهایش را شبیه به حرکات دوچرخه زدن تکان می دهد
- با دست های مشت شده، دهانش را جستجو می کند
- نهایتاً شروع به گریه می کند
به علت کوچک بودن حجم معده در نوزادان و شیرخواران، هضم بهتر و جذب شریعتر شیر مادر، کوتاه بودن زمان تقریبی تخلیه معده و بعضی علل دیگر، شیرخوارانی که با شیر مادر تغذیه می شوند، نیاز به تغذیه مکرر داشته و زودتر گرسنه می شوند و برخلاف باورهای غلط رایج این حالت ها ربطی به کم بودن شیر مادر ندارد. لذا شیرخواران به دلیل زودتر گرسنه شدن، با ظهور علائم اولیه گرسنگی، باید مکرراً از سینه مادر تغذیه شوند. لازم به ذکر است که گریه آخرین علامت گرسنگی است. گذاشتن شیرخوار پس از گریه کردن، به علت اینکه شیرخوار انرژی زیادی صرف گریه کردن کرده و لذا مکیدن خوبی ندارد سبب کاهش دریافت شیر می شود، لذا مجدداً تأکید می شود که با ظهور اولین علائم گرسنگی تغذیه شیرخوار با شیر مادر باید شروع شود.
0 Comments