رینیت آلرژیک (تب یونجه)

رینیت آلرژیک که تب یونجه نیز نامیده می‌شود، التهاب مجاری بینی در اثر آلرژی می‌باشد. این وضعیت معمولا سالانه و با الگوی فصلی و وقتی که گرده‌های گل‌ها، گیاهان و درختان به میزان زیاد در محیط پخش می‌شوند، ایجاد می‌شود، هرچند این حالت در مواردی ممکن است در تمام طول سال وجود داشته باشد. کودکان مبتلا به رینیت آلرژیک به طور شایع ممکن است سابقه‌ای از سایر مشکلات آلرژیک همچون آسم و اگزما نیز داشته باشند. رینیت آلرژیک در ۵-۱۵ درصد کودکان وجود دارد و علائم معمولا بعد از سن ۲ سالگی دیده می‌شود.

 علائم و نشانه‌ها
  •  گرفتگی بینی
  • آبریزش بینی
  • سرفه ناشی از ترشحات پشت بینی
  • عطسه
  • خارش بینی و چشم
  • پف کردن و تیره شدن پلک تحتانی (Allergic shiners)
  • مالیدن بینی به سمت بالا با کف دست (سلام آلرژیک یا Allergic salute)
  • تنفس از طریق دهان به شکم دائم (که می‌تواند منجد به مشکلات دندانی شود)
 چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر فکر می‌کنید که آلرژن‌های محیطی سبب ایجاد تب یونجه در فرزندتان شده‌اند، اما مطمئن نیستید که عامل ایجاد آلرژی دقیقا چیست، با پزشک مشورت کنید تا در صورت نیاز تست آلرژی برای کودک انجام شود.

علل رینیت آلرژیک

ایجادکننده‌های اصلی رینیت آلرژیک، ذرات طبیعی معلق در هوا هستند.

گرده‌ها

بعضی از گیاهان گل‌دار برای تکثیر گرده‌های خود وابسته به باد هستند و بعضی از این گرده‌ها آلرژی‌زا هستند. در فصل آلرژی، گرده‌های درختان اول از همه در هوا پخش می‌شوند و سبب بروز تب یونجه می‌شوند. پس از مدتی گرده‌های سایر گیاهان و علف ها نیز در هوا پدیدار می‌شوند.

قارچ

انواع مختلفی از قارچ‌ها (چه خارج از خانه و چه داخل خانه) می‌توانند سبب بروز رینیت آلرژیک شوند. قارچ‌های خارج از خانه معمولا بر روی مواد باقی مانده از گیاهان مرده رشد می‌کنند. کارهایی که با این مواد در ارتباط باشد همچون چمن زدی یا جمع کردن برگ‌ها می‌توانند موجب آزاد شدن قارچ‌ها در هوا شوند. قارچ‌های درون خانه در محیط‌های مرطوب مانند دستگاه‌های بخور(که خوب تمیز نشده‌اند) رشد می‌کنند.

حیوانات خانگی و جوندگان

حیوانات هم می‌توانند ذرات آلرژی‌زا را در محیط رها کنند. منبع این آلرژن‌ها با توجه به نوع حیوان متفاوت است، به‌عنوان مثال درات آلرژی‌زا در گربه‌ها از پوست آنها منشاء می‌گیرد و آلرژن‌های موش‌ها در ادرار آنها می‌باشد.

 درمان رینیت آلرژیک 

اگر عامل ایجاد رینیت آلرژیک مشخص باشد، ممکن است نیازی به انجام تست‌های بیشتر آلرژی نباشد. ساده‌ترین راه برای کاهش علائم اجتناب از آلرژن‌ها می‌باشد. اگر علت فصلی مشخصی برای رینیت آلرژیک پیدا نشود ویا آلرژی در تمام طول سال وجود داشته باشد، تست‌های اختصاصی آلرژی جهت تعیین علت ایجاد آلرژی باید انجام شود.

بعضی از کارهایی که برای درمان رینیت آلرژیک باید انجام شوند عبارتند از:

  •  دوری از علل ایجاد کنده آلرژی
  • استفاه از کولر گازی و کاهش رطوبت در خانه
  • استفاده از ملافه‌های هایپوآلرژن (با میزان حساسیت زایی کم) و شستشوی ملافه‌ها در آب داغ هفته‌ای یک بار
 داروهای آنتی هیستامین

آنتی هیستامین‌ها شایع‌ترین داروهای مورد استفاده برای درمان رینیت آلرژیک هستند. انتخاب‌های اولیه درمان باید نسل جدید آنتی‌هیستامین‌ها باشند که سبب خواب آلودگی نمی‌شوند. اگر میزان گرفتگی بینی زیاد باشد، ممکن است داروهای استروئیدی موضعی داخل بینی نیز برای استفاده گهگاه تجویز شوند.

هرچند برخی از آنتی‌هیستامین‌ها در داروخانه‌ها بدون نسخه پزشک در دسترس هستند، استفاده از آنها در کودکان بدون مشورت با متخصص کودکان توصیه نمی‌شود، چون ممکن است نه‌تنها سودی برای کودک نداشته باشند، بلکه سبب بروز عوارض جانبی ناخواسته شوند.

0 Comments